Catclaw Acacia Fakty: Co to jest drzewo akacji Catclaw

Co to jest akacja catclaw? Znany jest również jako krzew czekania na minutę, catclaw mesquite, Texas catclaw, devil’s claw i Gregg catclaw, aby wymienić tylko kilka. Akacja Catclaw to małe drzewo lub duży krzew pochodzący z północnego Meksyku i południowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych. Rośnie głównie wzdłuż brzegów potoków i rozlewisk oraz w chaparral.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej faktów dotyczących akacji catclaw i pomocnych wskazówek dotyczących uprawy akacji catclaw.

Catclaw Acacia Fakty

Akacja Catclaw (Akacja greggii) nosi imię Josiah Gregg z Tennessee. Gregg, który urodził się w 1806 r., Podróżował po większości południowo-zachodnich terenów, studiując drzewa i geologię, a ostatecznie zebrał swoje notatki w dwóch książkach. W późniejszych latach był członkiem wyprawy biologicznej do Kalifornii i zachodniego Meksyku.

Drzewo akacjowe Catclaw składa się z potężnych zarośli roślin uzbrojonych w ostre, haczykowate ciernie, które mogą rozerwać twoje ubranie - i skórę. W okresie dojrzałości drzewo osiąga wysokość od 5 do 12 stóp (1 do 4 m), a czasami nawet więcej. Pomimo swojej kłopotliwej natury, catclaw produkuje również od wiosny do jesieni kłosy pachnących, kremowo-białych kwiatów.

Kwiaty są bogate w nektar, co czyni to drzewo jedną z najważniejszych roślin pustyni dla pszczół miodnych i motyli.

Uprawa catclaw nie jest trudna, a raz ustalone drzewo wymaga niewielkiej konserwacji. Akacja Catclaw wymaga pełnego nasłonecznienia i rozwija się na ubogiej, zasadowej glebie, o ile dobrze drenuje.

Podlewaj drzewo regularnie podczas pierwszego sezonu wegetacyjnego. Później, raz lub dwa razy w miesiącu wystarczy na to twarde drzewo pustynne. Przycinaj w razie potrzeby, aby usunąć nieestetyczny wzrost i martwe lub uszkodzone gałęzie.

Catclaw Acacia używa

Catclaw jest bardzo ceniony ze względu na jego atrakcyjność dla pszczół miodnych, ale roślina była również ważna dla plemion południowo-zachodnich, które wykorzystywały ją jako paliwo, włókno, paszę i materiał budowlany. Zastosowania były zróżnicowane i obejmowały wszystko, od łuków po ogrodzenia, miotły i ramy kołyskowe.

Strąki jedzono na świeżo lub mielono na mąkę. Nasiona prażono i mielono do wykorzystania w ciastach i chlebie. Kobiety zrobiły solidne kosze z gałązek i cierni oraz saszetki z pachnących kwiatów i pąków.