Pielęgnacja trzciny cukrowej - Informacje o roślinie trzciny cukrowej i wskazówki dotyczące uprawy

Trzcina cukrowa to rodzaj wysokich, wieloletnich traw tropikalnych z rodziny Poaceae. Te włókniste łodygi, bogate w cukier, nie mogą przetrwać na obszarach z mroźnymi zimami. Jak więc je uprawiasz? Dowiedzmy się, jak uprawiać cukry.

Informacje o roślinie trzciny cukrowej

Trzcina cukrowa to tropikalna trawa pochodząca z Azji, uprawiana od ponad 4000 lat. Po raz pierwszy użyto ich jako „laski do żucia” w Melanezji, prawdopodobnie w Nowej Gwinei, z autochtonicznego szczepu Saccharum solidum. Trzcina cukrowa została następnie wprowadzona do Indonezji i dalszych rejonów Pacyfiku poprzez wyspiarzy z wczesnego Pacyfiku.

W XVI wieku Christopher Columbus sprowadził trzcinę cukrową do Indii Zachodnich i ostatecznie miejscowa odmiana przekształciła się w Saccharum officinarum i inne odmiany trzciny cukrowej. Obecnie cztery gatunki trzciny cukrowej są krzyżowane, aby stworzyć gigantyczne laski uprawiane do produkcji komercyjnej i stanowiące około 75% światowego cukru.

Uprawa trzciny cukrowej była kiedyś ogromnym plonem na obszarach Pacyfiku, ale obecnie jest częściej uprawiana na biopaliwo w tropikach Ameryki i Azji. Uprawa trzciny cukrowej w Brazylii, która jest największym producentem trzciny cukrowej, jest dość lukratywna, ponieważ wysoki udział paliwa do samochodów osobowych i ciężarowych stanowi tam etanol przetwarzany z trzciny cukrowej. Niestety, uprawa cukrowni spowodowała znaczne szkody środowiskowe na obszarach łąk i lasów, ponieważ pola upraw trzciny cukrowej zastępują naturalne siedliska.

Uprawa cukrowni obejmuje około 200 krajów, które produkują 1324,6 mln ton rafinowanego cukru, czyli sześć razy więcej niż produkcja buraków cukrowych. Uprawa cukrowni jest jednak nie tylko produkowana na cukier i biopaliwa. Trzcina cukrowa jest również uprawiana na melasę, rum, napoje gazowane i cachakę, narodowy alkohol Brazylii. Pozostałości po tłoczeniu trzciny cukrowej nazywane są bagassą i są przydatne jako źródło palnego paliwa do ogrzewania i elektryczności.

Jak uprawiać cukry

Aby uprawiać cukry, trzeba mieszkać w klimacie tropikalnym, takim jak Hawaje, Floryda i Luizjana. Trzcina cukrowa jest uprawiana w ograniczonych ilościach w Teksasie i kilku innych stanach wybrzeża Zatoki Perskiej.

Ponieważ wszystkie cukry cukrowe są hybrydami, sadzenie trzciny cukrowej odbywa się za pomocą łodyg zebranych z rośliny matecznej korzystnego gatunku. Te z kolei kiełkują, tworząc klony, które są genetycznie identyczne z rośliną mateczną. Ponieważ rośliny trzciny cukrowej są wielogatunkowe, użycie nasion do rozmnażania spowodowałoby powstanie roślin różniących się od rośliny matecznej; stąd wykorzystuje się rozmnażanie wegetatywne.

Chociaż zainteresowanie rozwojem maszyn w celu obniżenia kosztów pracy wzrosło, ogólnie rzecz biorąc, ręczne sadzenie odbywa się od końca sierpnia do stycznia.

Pielęgnacja trzciny cukrowej

Pola trzciny cukrowej są przesadzane co dwa do czterech lat. Po pierwszym roku zbiorów ze starych łodyg zaczyna wyrastać druga runda łodyg, zwana szczurem. Po każdym zbiorze trzciny cukrowej pole jest wypalane do czasu spadku produkcji. W tym czasie pole zostanie zaorane i przygotowane pod nowy zbiór trzciny cukrowej.

Pielęgnacja trzciny cukrowej polega na uprawie i herbicydach do zwalczania chwastów na plantacji. Dla optymalnego wzrostu trzciny cukrowej często potrzebne jest dodatkowe nawożenie. Woda może być czasami wypompowywana z pola po ulewnych deszczach, az kolei może być pompowana z powrotem w okresach suchszych.