Pielęgnacja słodkiej tęczówki: Uprawa pstrokatej rośliny słodkiej tęczówki

Znany również jako irys zebra, irys słodkowodny i irys dalmatyński, różnobarwny irys słodki jest byliną z rodziny irysów brodatych o słodko pachnących kwiatach. Słodkie irysy (Iris pallida „Variegata”) są często określane jako rośliny tęczówki różnobarwnej lub irysa zebry ze względu na ich dramatyczne pionowe paski ze złotymi, kremowymi, białymi i niebieskawo zielonymi liśćmi. Swoją popularną nazwę zawdzięcza tęczówce dalmatyńskiej, ponieważ pochodzi z Europy, w szczególności z Alp Południowych i Dalmacji. Kontynuuj czytanie, aby dowiedzieć się więcej o pielęgnacji irysach słodkich i uprawie tęczówek.

Uprawa pstrokatej słodkiej irysa

Różnobarwne liście irysa o wysokości od 2 do 3 stóp, przypominające miecz, dodają ciekawości do każdego stylu ogrodu, nawet gdy roślina nie kwitnie. Jej lawendowo-niebieskie kwiaty kwitną od późnej wiosny do wczesnego lata, a ich słodki zapach przyciąga wiele zapylaczy. Jednak to nie tylko piękna roślina ozdobna. Proszek z korzenia irysa i olejek z irysa są wytwarzane z kłączy irysa zebry i są stosowane w wielu lekach ziołowych i naturalnych produktach kosmetycznych.

Podobnie jak większość irysów, słodka tęczówka rzadko jest nawiedzana przez jelenie lub króliki i po ustaleniu może być odporna na suszę. Irys słodki jest również bardziej odporny na choroby i świdry tęczówki niż inne odmiany. Mimo to rozsądnie jest regularnie sprawdzać ich kłącza pod kątem uszkodzeń.

Pielęgnacja słodkiej tęczówki

Odporna na strefy 4-9, słodka irys najlepiej rośnie w pełnym słońcu, aby częściowo zacienić miejsce z bogatą, wilgotną, ale dobrze przepuszczalną glebą. Niezbędna jest dobrze przepuszczalna gleba, ponieważ mokre stopy mogą powodować gnicie. Dodanie odrobiny piasku do gleby w obszarze sadzenia może pomóc jej prawidłowo osuszyć.

Podczas sadzenia irysów ważne jest, aby wierzchołki kłączy lekko odstały od gleby. Zbyt głębokie sadzenie może również prowadzić do gnicia i chorób grzybiczych. Chociaż tęczówki są bardziej tolerancyjne na cień niż większość innych irysów, najlepiej kwitną w pełnym słońcu.

Rośliny tęczówki zebry należy dzielić co 2-4 lata, aby były zdrowe i prawidłowo kwitły. Podział należy przeprowadzić późnym latem-jesienią. Podczas pierwszego sadzenia lub dzielenia irysów nie używaj nawozu zawierającego azot. W przeciwnym razie należy karmić irysy nawozem ogólnego przeznaczenia tylko trzy razy w roku - wiosną, gdy wyskakują liście, ponownie zaraz po okresie kwitnienia od maja do czerwca, a następnie ponownie jesienią, aby zapewnić roślinie dodatkowe zapasy składników odżywczych. Zimowe miesiące.