Co to jest łupież ziemniaków: wskazówki dotyczące leczenia łupieżu ziemniaków

Jasne, możesz wyjść i kupić ziemniaki w sklepie spożywczym, ale dla wielu ogrodników szeroki wybór sadzeniaków dostępnych w katalogach jest wart wyzwania związanego z uprawą ziemniaków. Niemniej jednak zdarzają się problemy takie jak parch ziemniaków. Parch ziemniaka należy do chorób bulw, o których nie wiadomo do czasu zbiorów lub później; chociaż twoje ziemniaki są fizycznie skażone, parch srebrzysty na ziemniakach zwykle nie powoduje objawów na liściach.

Co to jest łuska ziemniaczana?

Parch ziemniaczany to infekcja skóry rozwijających się bulw wywołana przez grzyby Helminthosporium solani. Chociaż choroba ta nie była powszechnie rozpoznawana aż do lat 90. XX wieku, szybko stała się problemem dla producentów ziemniaków na całym świecie. Chociaż grzyb jest zwykle ograniczony do warstwy naskórka bulwy ziemniaka, może uszkodzić tkankę wewnętrzną, która ma bezpośredni kontakt z zakażoną skórką.

Zainfekowane bulwy ziemniaka rozwijają wyraźne, brązowe lub srebrne zmiany, które mogą łączyć się w miarę rozprzestrzeniania się po powierzchni ziemniaka. Ziemniaki o gładkiej skórce są znacznie bardziej narażone na parch ziemniaczanych niż ziemniaki rdzawe - zmiany są znacznie bardziej widoczne i aktywne na ich cieńszej skórce. Parch ziemniaków nie wpływa na ich jadalność, pod warunkiem, że przed gotowaniem odetniesz uszkodzone porcje. Jednak po pewnym czasie przechowywania skórki ziemniaków porażonych parchem mogą pękać, powodując utratę wody i kurczenie się tkanek wewnętrznych.

Leczenie łupieżu ziemniaka

Działania zwalczania parcha srebrzystego ziemniaka powinny mieć na celu zapobieganie chorobom, a gdy ziemniak jest zarażony, niewiele można zrobić, aby go wyleczyć. Wiele źródeł sadzeniaków jest zanieczyszczonych parchem srebrzystym, więc naucz się rozpoznawać tę chorobę przed sortowaniem sadzeniaków. Wyrzucić sadzeniaki ze znacznymi uszkodzeniami. Chociaż łuska może pozostawać w glebie do dwóch lat, pierwotna postać tej choroby pochodzi z innych zakażonych bulw.

Przed sadzeniem należy umyć i potraktować sadzeniaki tiofanatem metylu z mankozebem lub fludioksonilem i mankozebem, aby zapobiec uaktywnieniu się niekiełkowanych zarodników łupieżu. Nie trać wysiłków na mocno zainfekowane tkanki - leczenie chemiczne to profilaktyka, a nie lekarstwo. Płodozmian jest niezbędny do przerwania cyklu życia H. solani; umieszczenie ziemniaków na trzy- lub czteroletniej rotacji spowoduje obumarcie łupieżu między uprawami ziemniaków.

Po posadzeniu uważnie monitoruj poziom wilgotności; zbieraj bulwy wcześnie i usuwaj ziemniaki samosiewne, gdy się pojawią. Dokładna uprawa lub podwójne kopanie mogą odkryć zapomniane ziemniaki, które mogą być również siedliskiem srebrnego parcha. Podczas wzrostu ziemniaków zwracaj szczególną uwagę na ich pielęgnację - zdrowe rośliny ziemniaka, które żyją do dnia, w którym je wykopiesz, zmniejszają ryzyko łupieżu.