Pielęgnacja sosny parasolowej: informacje o sadzeniu sosny parasolowej w Japonii

Japońskie parasole (Sciadopitys verticillata) to małe, uderzająco piękne drzewa, które zawsze zwracają na siebie uwagę. Nazywane w Japonii „koya-maki”, drzewo to jest jednym z pięciu świętych drzew w Japonii. Te drzewa iglaste o bogatej teksturze są rzadkie i drogie w szkółkach, ponieważ rosną powoli, a wyhodowanie wystarczająco dużego drzewka, aby je sprzedać, zajmuje dużo czasu. W krajobrazie dojrzewanie młodego drzewka może zająć 100 lat. Pomimo dodatkowych kosztów i powolnego wzrostu te piękne drzewa są warte wysiłku. Dowiedzmy się więcej o japońskich sosnach parasolowych.

Informacje o sosnie parasolowej

Uprawa japońskich sosen nie jest dla każdego. Drzewo jest niezwykłe, a ludzie zwykle je kochają lub nienawidzą. W Japonii drzewa w prefekturze Kioto kojarzone są z buddyzmem. W rzeczywistości przed wiekami japońskie sosny parasolowe były w centrum kultu w świątyniach Kioto i stały się częścią buddyjskich modlitw. Legendy związane z drzewami w Japonii obejmują przekonanie, że kobiety, które gładzą zwoje drewna, poczną zdrowe dzieci. W Mt. Mieszkańcy Kiso w Japonii ustawiają gałęzie koyamaki na grobach swoich bliskich, aby sprowadzić duchy z powrotem do krainy żywych.

Sosny parasolowe nie są prawdziwymi sosnami. W rzeczywistości są tak wyjątkowi, że są jedynymi członkami swojej rodziny i rodzaju. Jedną z pierwszych rzeczy, które zauważysz, jest niezwykła tekstura. Błyszczące, ciemnozielone igły sprawiają wrażenie, jakby były wykonane z plastiku. Igły mają od 2 do 5 cali długości i rosną w zwojach wokół gałęzi.

Chociaż ogólnie mają kształt iglicy, istnieje kilka odmian, które mają bardziej zaokrąglony kształt. Gałęzie młodych drzew wyrastają prosto, nadając im sztywny wygląd. W miarę starzenia się drzewa jego gałęzie stają się bardziej zwisające i wdzięczne. Ozdobna czerwonawa lub pomarańczowa kora zrzuca długie paski, dodając egzotycznego uroku.

Gdy drzewo dojrzeje, ustawia szyszki o długości od 2 do 4 cali i szerokości od 1 do 2 cali. Zaczynają zielone i dojrzewają do brązowych. Możesz zacząć drzewa od nasion w zapłodnionych szyszkach, jeśli nie masz nic przeciwko długiemu oczekiwaniu. Rzadkie ze względu na cierpliwość wymaganą do ich rozmnażania, być może będziesz musiał poprosić swojego szkółkarza o pomoc w zdobyciu sosny parasolowej. Sadzenie tego niezwykłego i pięknego drzewa to coś, czego nigdy nie pożałujesz. Unikalna struktura drzewa sprawia, że ​​jest to cenna ozdoba dla tych, którzy uważają je za piękne.

Pielęgnacja drzew sosny parasolowej

Jeśli myślisz o uprawie japońskich sosen parasolowych, kwitną one w strefach odporności na rośliny od 5 do 8a Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych. Jest wyjątkowo łatwa w uprawie i pielęgnacji japońskich sosen, ale znalezienie dobrego miejsca jest ważne. Mimo że drzewo rośnie powoli, należy pozostawić miejsce dla jego dojrzałego rozmiaru, który może osiągnąć 9 m wysokości i połowę mniejszą.

Pielęgnacja sosny parasolowej zaczyna się od starannego wyboru i przygotowania miejsca. Drzewo toleruje prawie każdą ekspozycję i może dobrze się rozwijać w słońcu, częściowym słońcu i półcieniu. Jednak najlepiej radzi sobie przy umiarkowanym lub pełnym słońcu. W cieplejszym klimacie warto zadbać o japońską sosnę parasolową, sadząc ją tam, gdzie będzie miała poranne słońce i cień podczas najgorętszej części popołudnia. Zapewnij osłonięte miejsce z ochroną przed silnymi wiatrami.

Sosny parasolowe potrzebują gleby bogatej w substancje organiczne, która dobrze zarządza wilgocią. W większości lokalizacji oznacza to wprowadzenie do gleby grubej warstwy kompostu lub zgniłego obornika przed sadzeniem. Nie wystarczy poprawić gleby w dołku, ponieważ korzenie potrzebują dobrej gleby, gdy rozprzestrzeniają się na otaczający obszar. Sosny parasolowe nie rozwijają się w ciężkich glebach gliniastych lub zasadowych.

Gleba powinna być równomiernie wilgotna przez całe życie drzewa. W okresach suszy prawdopodobnie będziesz musiał podlewać co tydzień. Organiczna ściółka pomoże glebie zatrzymać wilgoć i powstrzymać chwasty, które konkurują o wilgoć i składniki odżywcze.

Mają niewiele szkodników lub chorób, które powodują problemy i są odporne na więdnięcie Verticillium.