Pielęgnacja roślin wiechowatych: wskazówki dotyczące stosowania barwników roślinnych

Niebieski indygo był całkiem gorący 5000 lat temu. Produkcja i handel tym barwnikiem stała się przedmiotem ostrej walki, kiedy kupcy ze Wschodnich Indii zaczęli wprowadzać indygo do Europy, gdzie preferowanym barwnikiem był woad. Zdezorientowany, jeszcze? Co to jest roślina wiechliny i jakie inne interesujące informacje o niej możemy znaleźć? Czy istnieje różnica między barwnikami roślinnymi indygo i woad? Czytaj dalej, aby się dowiedzieć.

Co to jest Woad Plant?

Woad (Isatis tinctoria) to rosnące dwuletnie rośliny, które osiągają od 1 do 3 stóp, a czasami do 4 stóp wysokości. Jej liście są niebieskawo-zielone, pokryte pudrowym białym puchem. Liście są wąskie i lekko ząbkowane lub faliste. Roślina zakwita małymi żółtymi kwiatami wiosną drugiego roku wzrostu i rozwija się w niebiesko-czarne owoce. Roślina była uprawiana od wieków jako lekarstwo i źródło niebieskiego barwnika.

W niektórych rejonach świata niegdyś cenna roślina brzoskwiniowa jest uważana za chwast i faktycznie rośnie jako taka.

Informacje o zakładzie woad

Woad był autochtoniczny w południowo-wschodniej Europie i szybko rozprzestrzenił się w czasach prehistorycznych. W większości Europy barwniki roślinne woada stały się dominującym niebieskim barwnikiem z wyboru i faktycznie czasami określa się je mianem „barwników barwiących”. Niebieski barwnik z roślin jarzębiny był używany przez starożytnych mieszkańców Wysp Brytyjskich do malowania swoich ciał w nadziei, że przestraszy ich wrogów.

Z drugiej strony Indigo (Indigofera tinctoria), pochodzący z południowej Azji był tam popularnym wyborem niebieskiego barwnika. Produkcja i handel były kontrolowane przez Indie. Import barwników indygo zaczął wzrastać wśród producentów jarzyn. Zjednoczyli się, by walczyć z importem indygo i ratować swoje źródła utrzymania. Powoli, ale zdecydowanie, pomimo ustawodawstwa, indygo wziął górę i stał się preferowanym barwnikiem w Europie Zachodniej.

Oczywiście pod koniec XIX wieku wprowadzenie syntetycznego indygotyny (syntetycznego barwnika indygo) sprawiło, że spór między woadem a dostawcami indygo stał się kwestią sporną. Mimo to, podczas gdy niebieski barwnik z roślin jałowca krwawi i blaknie z wiekiem, to właśnie to blaknięcie czyni go wyjątkowym i godnym umierającym medium. Jeśli jesteś zainteresowany użyciem woada jako barwnika, najlepszą rzeczą do zrobienia jest wyhodowanie własnego. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak uprawiać rośliny jarzynowe.

Jak uprawiać Woad Plant

Woad jest bardzo konkurencyjny i może wypierać cenne plony, rodzimą roślinność i tereny leśne. Ma również wyjątkowo długi korzeń palowy (3-5 stóp długości), dzięki czemu jest prawie niezniszczalny. Dlatego wiele miejsc uważa, że ​​jest zbyt inwazyjny i określa go jako szkodliwy chwast.

To powiedziawszy, nasiona woada można zdobyć online lub, jeśli natkniesz się na jego skrawek, możesz zebrać własne nasiona. W marcu wysiewaj nasiona na niewielką przestrzeń w tacach nasiennych. Lekko przykryj ziemią i utrzymuj wilgotność.

Kiedy sadzonki są wystarczająco duże, aby je obsłużyć, przesadzaj je na zewnątrz, pozostawiając stopę wolnej przestrzeni między nimi. Woad lubi glebę zasadową, więc zastosowanie wapna na tydzień przed sadzeniem zapewni im odpowiednie pH gleby. Utrzymuj sadzonki woad wilgotne.

Nie przesadzaj go ponownie w tym samym obszarze co inne kapustne. Podobnie jak inni członkowie rodziny kapustowatych, jałowiec jest podatny na korzenie kły, które mogą być przenoszone z członka na członka, więc należy praktykować płodozmian.

Pielęgnacja roślin Woad

Raz ustalony, poza wodą i niewielką ilością nawozu, do zbiorów nie ma dodatkowej pielęgnacji. Woad potrzebuje dużo azotu, więc nawozić go pokarmem bogatym w azot w postaci suszonej mączki krwi lub mączki z kopyt i rogów.

Woad będzie gotowy do zbioru w lipcu przez cały wrzesień. Na niektórych obszarach woad można zbierać do listopada, ale nadejście jesiennych przymrozków prawdopodobnie osłabi kolor.

Aby zebrać rośliny, użyj ostrych nożyc do przycinania lub nożyczek ogrodowych, aby odciąć nowsze liście. Unikaj starych liści, które można łatwo rozpoznać po ich niebieskim odcieniu. Stare liście nie zawierają już substancji chemicznej, która stanie się barwnikiem. Odetnij też stare, po prostu nie używaj ich w procesie farbowania. Lepiej jest od razu odciąć wszystkie liście rośliny i pozwolić jej odrosnąć.

Teraz możesz użyć liści do ekstrakcji barwnika. Włóż świeże liście do słoika i zalej prawie wrzącą wodą. Zamknij słoik. Wkrótce woda nabierze koloru i zacznie trochę bąbelkować. W tym momencie do zabarwionej wody dodaje się alkalia, wstrząsa, a roztwór zmienia kolor na zielony.

Tkanina jest następnie barwiona przy użyciu zielono-żółtego barwnika. Gdzie jest niebieski? Gdy tkanina zostanie wystawiona na działanie powietrza, proces utleniania przejmuje i voila! Masz piękny niebieski. Proces kończy się umieszczeniem barwnika w kwasie, a następnie myciem i płukaniem.

Wyczerpujące instrukcje można znaleźć w Internecie, ale wygląda na to, że może być wymagana próba i błąd. Najwyraźniej barwnik jest trudny w użyciu.

Kontrolowanie chwastów roślin Woad

Dla tych z was, którzy nie myśleliby o uprawie wiechla i chcą po prostu pozbyć się tego cholerstwa, istnieje kontrola chemiczna i niechemiczna.

Niechemiczne metody zwalczania obejmują szarpanie ręcznie, co jest dość trudne, ponieważ nasadka palika jest tak głęboka. Ponadto co kilka tygodni odwiedzaj ponownie miejsce, w którym znajduje się wiech, ponieważ roślina łatwo sieje samodzielnie i może to robić przez wiele lat. Możesz go skosić dla chwilowej kontroli lub spróbować na nim kilka kóz.

Rodzimy grzyb rdzy jest badany jako biologiczna kontrola, ale nie jest jeszcze dostępny.

Inną opcją jest kontrola chemiczna. Skonsultuj się z lokalnym biurem, aby uzyskać zalecenia dotyczące herbicydów do stosowania w Twojej okolicy.