Uprawa Cornelian Cherry - Jak uprawiać dereń

W dojrzałości wygląda trochę jak wydłużona, jasnoczerwona wiśnia i tak naprawdę jej nazwa nawiązuje do wiśni, ale nie jest z nimi w ogóle spokrewniona. Nie, to nie jest zagadka. Mówię o uprawie dereń. Może nie jesteś zaznajomiony z uprawą derenia i zastanawiasz się, co to do cholery jest dereń? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak uprawiać dereń, zastosowania dla dereni i inne ciekawe fakty dotyczące tej rośliny.

Co to jest Cornelian Cherry Plant?

Wiśnie Cornelian (Cornus mas) są w rzeczywistości członkami rodziny dereni i pochodzą z obszarów Europy Wschodniej i Azji Zachodniej (przeżywają nawet na Syberii!). Są to drzewa podobne do krzewów, które mogą osiągnąć wysokość 15-25 stóp, jeśli nie zostaną przycięte. Roślina może żyć i owocować nawet do 100 lat.

Kwitną wcześnie w sezonie, nawet przed forsycją, i kwitną przez dłuższy czas, pokrywając drzewo żółtą mgiełką drobnych kwiatów. Kora drzewa jest łuszcząca się, szaro-brązowa do brązowej. Jasnozielone błyszczące liście przebarwiają się jesienią na fioletowo-czerwono.

Czy wiśnie Cornelian są jadalne?

Tak, dereń jest bardzo jadalny. Chociaż w Stanach Zjednoczonych roślina jest znana przede wszystkim jako roślina ozdobna, starożytni Grecy uprawiali dereń od 7000 lat!

Wynikający z tego owoc jest początkowo bardzo cierpki i przypomina oliwki. W rzeczywistości starożytni Grecy kiszili owoce podobnie jak oliwki. W rzeczywistości dereń ma wiele innych zastosowań, takich jak syropy, galaretki, dżemy, ciasta i inne wypieki. Rosjanie robią z niego nawet dereń wiśniowy lub dodają do wódki.

Jak uprawiać Cornelian Cherry Trees

Chociaż z historycznego punktu widzenia, dereń nie był produkowany masowo ze względu na wydłużoną pestkę wewnątrz owocu, która jest trudna do usunięcia, ponieważ jest mocno osadzona w miąższu. Drzewa są częściej postrzegane jako okazy ozdobne, popularne i sadzone około 1920 roku.

Uprawa derenia jest odpowiednia dla stref USDA 4-8. Drzewa najlepiej radzą sobie w pełnym słońcu, aby rozdzielić cień i chociaż dobrze sobie radzą na różnych glebach, wolą żyzną, dobrze przepuszczalną glebę o pH 5,5-7,5. Ta przystosowująca się roślina jest odporna na zimę do -25 do -30 stopni F. (-31 do -34 stopni Celsjusza).

Drzewo można w razie potrzeby przyciąć i wyszkolić na drzewo o pojedynczej łodydze i jest ono przede wszystkim odporne na owady i choroby, z wyjątkiem antraknozy derenia.

Odmiany obejmują:

• „Aero elegantissima” z barwnymi kremowobiałymi liśćmi
• „Flava” ze słodkimi, dużymi, żółtymi owocami
• „Golden Glory”, który ma duże kwiaty i duże owoce na wyprostowanym pokroju