Cykl życia zarazy kasztanowca - porady dotyczące leczenia zarazy kasztanowca

Pod koniec XIX wieku kasztany amerykańskie stanowiły ponad 50 procent drzew we wschodnich lasach liściastych. Dziś nie ma. Dowiedz się o winowajcy - zarazie kasztanów - i o tym, co się robi, aby zwalczyć tę wyniszczającą chorobę.

Fakty dotyczące zarazy kasztanowca

Nie ma skutecznej metody leczenia zarazy kasztanowca. Kiedy drzewo zapadnie na chorobę (tak jak w końcu wszystkie one), nie pozostaje nam nic innego, jak patrzeć, jak spada i umiera. Prognozy są tak ponure, że kiedy eksperci są pytani, jak zapobiegać zarazy kasztanowców, jedyną radą jest unikanie sadzenia kasztanów w ogóle.

Spowodowany przez grzyba Cryphonectria parasiticazaraza kasztanowca przedarła się przez lasy liściaste na wschodzie i środkowym zachodzie, niszcząc trzy i pół miliarda drzew do 1940 r. Obecnie można znaleźć kiełki korzeni wyrastające ze starych pni martwych drzew, ale kiełki giną, zanim osiągną dojrzałość na tyle, by wyprodukować orzechy .

Zaraza kasztanowca dotarła do Stanów Zjednoczonych pod koniec XIX wieku na importowanych kasztanowcach azjatyckich. Kasztany japońskie i chińskie są odporne na tę chorobę. Chociaż mogą zarazić się chorobą, nie wykazują poważnych objawów obserwowanych u amerykańskich kasztanów. Możesz nawet nie zauważyć infekcji, chyba że usuniesz korę z azjatyckiego drzewa.

Możesz się zastanawiać, dlaczego nie zastępujemy naszych amerykańskich kasztanów odpornymi odmianami azjatyckimi. Problem w tym, że azjatyckie drzewa nie są tej samej jakości. Amerykańskie kasztanowce były niezwykle ważne pod względem handlowym, ponieważ te szybko rosnące, wysokie, proste drzewa dawały doskonałą tarcicę i obfite zbiory pożywnych orzechów, które były ważnym pożywieniem zarówno dla zwierząt gospodarskich, jak i ludzi. Azjatyckie drzewa nie mogą zbliżyć się do wartości amerykańskiego kasztana.

Cykl życia zarazy kasztanowca

Do zakażenia dochodzi, gdy zarodniki lądują na drzewie i przenikają przez korę przez rany owadów lub inne pęknięcia kory. Po wykiełkowaniu zarodniki tworzą owocniki, które tworzą więcej zarodników. Zarodniki przenoszą się do innych części drzewa i pobliskich drzew za pomocą wody, wiatru i zwierząt. Kiełkowanie i rozprzestrzenianie się zarodników trwa przez całą wiosnę i lato oraz do wczesnej jesieni. Choroba zimuje w postaci nitek grzybni w pęknięciach i pęknięciach kory. Wiosną cały proces zaczyna się od nowa.

Raki rozwijają się w miejscu infekcji i rozprzestrzeniają po drzewie. Raki zapobiegają przedostawaniu się wody w górę pnia i po gałęziach. Powoduje to zamieranie spowodowane brakiem wilgoci, a drzewo w końcu obumiera. Kikut z korzeniami może przetrwać i mogą pojawić się nowe kiełki, ale nigdy nie osiągną dojrzałości.

Naukowcy pracują nad rozwojem odporności drzew na zarazę kasztanowców. Jednym z podejść jest stworzenie hybrydy o doskonałych właściwościach kasztana amerykańskiego i odporności na choroby kasztana chińskiego. Inną możliwością jest stworzenie genetycznie zmodyfikowanego drzewa poprzez wprowadzenie odporności na choroby do DNA. Już nigdy nie będziemy mieć tak silnych i obfitych kasztanowców jak na początku XX wieku, ale te dwa plany badawcze dają nam powód do nadziei na ograniczone wyzdrowienie.