Identyfikacja grzyba miodowego - jak wyglądają grzyby miodowe

W lesie jest olbrzym siejący spustoszenie w całych gajach drzewnych, a jego nazwa to miód. Co to jest grzyb miodowy i jak wyglądają grzyby miodowe? Poniższy artykuł zawiera informacje dotyczące identyfikacji grzybów miodowych i leczenia grzybów miodowych.

Co to jest grzyb miodowy?

Widzisz skupisko niepozornych grzybów o wysokości co najwyżej 6 cali i pół cala szerokości, ale to, czego nie widzisz, to zadziwiająca historia związana z grzybem miodowym. Grzyb miodowy jest właściwie największym żywym organizmem na świecie. To, co widzisz, to tylko bardzo mała część rzeczywistego rozmiaru grzyba. Identyfikację grzyba miodowego zapewnia to, czego nie widać pod powierzchnią gleby i czai się w zainfekowanych drzewach.

Jak więc wyglądają grzyby miodowe? Grzyb miododajny staje się widoczny wiosną, kiedy grzyb „zakwita”, wysyłając muchomory o barwie żółto-brązowej do miodowej z unikalnym białym pierścieniem wokół łodygi. Grzyby wytwarzają białe zarodniki i można je znaleźć w małych grupach wokół podstawy martwych lub zakażonych drzew lub krzewów. Te muchomory trwają tylko kilka dni.

Grzyb miodowy to nazwa zwyczajowa kilku grzybów, dokładnie siedmiu, w obrębie rodzaju Armillaria. Grzyb miodowy rozprzestrzenia się pod glebą, infekując i zabijając korzenie roślin wieloletnich. Grzyb miodowy wytwarza twarde ryzomorfy lub „korzenie” grzybów, które rozprzestrzeniają się w glebie w poszukiwaniu świeżych żywicieli.

Dodatkowe informacje na temat grzybów miodowych

Najbardziej charakterystyczną cechą miododzy jest pod korą zakażonych korzeni drzew oraz u podstawy pnia, gdzie można zobaczyć wachlarze grzybni białej. Ta grzybnia ma silny, słodki zapach i lekki połysk.

Ryzomorfy promieniują z ustalonej kolonii grzybów i rozprzestrzeniają grzyby albo poprzez kontakt z korzeniami drzew i krzewów, albo przez kontakt między korzeniami. Zarodniki grzybów miodowych infekują również rany i skaleczenia na roślinach drzewiastych oraz bylinach zielnych i cebulach.

Z siedmiu gatunków Armillaria tylko dwa, A. mellea i A. ostoyaesą najbardziej agresywne. Inne infekują tylko rośliny, które są już zakażone, w stresie lub chore.

Jak duży może być grzyb miodowy? Niedawno stwierdzono, że obszar we wschodnim Oregonie, Malheur National Forest, jest zarażony Armillaria. Naukowcy odkryli, że grzyb zajmował ponad 2200 akrów (890 hektarów) i miał co najmniej 2400 lat, może starszy!

Leczenie grzybów miodowych

Zwalczanie grzyba miodowego jest trudne i niezwykle pracochłonne. Ponieważ dowody na istnienie muchomorów i umierających drzew nie są rozstrzygające, przed podjęciem jakichkolwiek działań należy podjąć kroki w celu pozytywnej identyfikacji grzyba za pomocą technik genetycznych odcisków palców.

Po udowodnieniu obecności grzyba miodowego, co można zrobić, aby go kontrolować? Obecnie nie ma żywych biologicznych kontroli, chociaż naukowcy przyjrzeli się antagonistycznym grzybom, aby kontrolować grzyby.

Kontrole chemiczne są naprawdę przydatne tylko w sytuacji komercyjnej, w której gleba jest sterylizowana przy użyciu zatwierdzonych produktów. Niektórzy hodowcy stosują ogólnoustrojowe środki grzybobójcze, ale są one drogie i pracochłonne. Wszelkie chemikalia są generalnie niszczone przez twardą, ochronną powłokę otaczającą ryzomorfy, co czyni je bezużytecznymi.

Jedyną pewną metodą kontroli są praktyki kulturowe. Przede wszystkim używaj gatunków odpornych. Unikaj stresowania drzew poprzez konsekwentne podlewanie. Chronią swoje korzenie przed szkodnikami, chorobami i urazami mechanicznymi.

Nie przesadzaj zainfekowanego miejsca przez co najmniej 12 miesięcy, aby zagłodzić grzyby, a następnie tylko gatunki odporne na rośliny. Możesz spróbować chronić ważne okazy, które nie zostały jeszcze dotknięte przez grzyby, zakopując grubą folię z tworzywa sztucznego wokół systemu korzeniowego na głębokość 18-24 cali.

Zainfekowane drzewa można próbować uratować, odcinając wszelkie zainfekowane korzenie, jeśli infekcja nie jest zbyt poważna. Niestety, przycinanie zainfekowanych pni i korzeni często stymuluje wzrost ryzomorfów.

W przeciwnym razie zainfekowane drzewa należy usunąć, aby zapobiec zarażeniu. Kikuty można zabić, aby powstrzymać infekcję, stosując niektóre nieselektywne produkty herbicydowe. Jeśli zdecydujesz się na kompostowanie zainfekowanego materiału drzewnego, upewnij się, że temperatura w stosie kompostu jest wystarczająco wysoka, aby zabić chorobę - w przeciwnym razie najlepiej tego nie robić.