Jovibarba Care - porady dotyczące uprawy roślin Jovibarba

Słodkie, dziwaczne małe sukulenty w ogrodzie dodają uroku i łatwości pielęgnacji, niezależnie od tego, czy są uprawiane w ziemi, czy w pojemnikach. Jovibarba należy do tej grupy roślin i wytwarza zwarte rozety o mięsistych liściach. Czym jest Jovibarba? Możesz myśleć o tych maleńkich roślinach jako o innej formie kur i piskląt, ale pomimo wszystkich podobieństw w wyglądzie roślina jest odrębnym gatunkiem. Jednak należy do tej samej rodziny, ma takie same preferencje dotyczące witryn i prawie nie do odróżnienia wygląd.

Różnica między Sempervivum a Jovibarba

Jednymi z najłatwiejszych i najbardziej elastycznych dostępnych roślin są sukulenty. Wiele z nich to nawet odporne okazy, które mogą żyć w strefie 3 Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych.

Jovibarba kury i pisklęta nie Sempervivum, rodzaj obejmujący kury i pisklęta oraz kilka innych soczystych gatunków. Zostały zdefiniowane jako odrębny rodzaj i chociaż mają podobny wygląd i mają wspólną nazwę, rozmnażają się zupełnie inaczej i wytwarzają charakterystyczne kwiaty. Podobnie jak Sempervivum, pielęgnacja Jovibarba jest prosta, prosta i łatwa.

Różnice między tymi dwoma roślinami sięgają dalej niż prosta klasyfikacja naukowa i DNA. W większości miejsc uprawa roślin Jovibarba zamiast Sempervivum jest opcją zamienną. Obie potrzebują słonecznych, suchych stanowisk i produkują pojedyncze rozety z zarumienionymi liśćmi. Na tym jednak kończą się podobieństwa.

Kwiaty Sempervivum mają kształt gwiazdy w odcieniach różu, bieli lub żółci. Kury i pisklęta Jovibarba rozwijają dzwonkowate kwiaty o żółtych odcieniach. Sempervivum produkuje młode na rozłogach. Jovibarba może rozmnażać się ze szczeniętami na rozłogach lub między liśćmi. Łodygi, które przyczepiają młode do rośliny matecznej (lub kury), są kruche i suche z wiekiem. Następnie szczenięta łatwo odłączają się od rodzica, zostają zdmuchnięte lub przeniesione i zakorzenione w nowym miejscu. To nadaje gatunkowi Jovibarba nazwę „krasnoludków” ze względu na zdolność szczeniąt (lub kur) do odsuwania się od kury.

Większość gatunków Jovibarby to gatunki alpejskie. Jovibarba hirta jest jednym z największych gatunków z kilkoma podgatunkami. Ma dużą rozetę z bordowymi i zielonymi liśćmi i rodzi wiele szczeniąt wtulonych w rozetę. Wszystkie rośliny Jovibarba potrzebują od 2 do 3 lat od dojrzałości przed kwitnieniem. Rozeta rodzicielska umiera po zakwitnięciu, ale nie wcześniej niż liczne młode.

Uprawa roślin Jovibarba

Zasadź te sukulenty w ogrodach skalnych, wielopoziomowych ogrodach i dobrze przepuszczalnych pojemnikach. Najważniejsze rzeczy podczas nauki pielęgnacji Jovibarby i jej bliskich to dobry drenaż i ochrona przed wysuszającymi wiatrami. Większość gatunków rozwija się nawet tam, gdzie śnieg jest powszechny i ​​może wytrzymać temperatury -10 stopni Fahrenheita (-23 stopni Celsjusza) lub wyższe przy pewnych schronieniach.

Najlepszą glebą dla Jovibarby jest mieszanka kompostu z wermikulitem lub piaskiem dodanym w celu zwiększenia drenażu. Mogą nawet rosnąć w małym żwirze. Te urocze, małe rośliny dobrze się rozwijają na ubogiej glebie i są odporne na suszę przez krótki czas, gdy już się zasiedlą. Jednak aby uzyskać najlepszy wzrost, latem należy podawać uzupełniającą wodę kilka razy w miesiącu.

W większości nie potrzebują nawozu, ale wiosną mogą skorzystać z małej mączki kostnej. Opieka nad Jovibarba jest minimalna, a oni naprawdę rozwijają się dzięki życzliwemu zaniedbaniu.

Gdy rozety zakwitną i uschną, wyciągnij je z grupy roślin i albo zainstaluj szczenię w tym miejscu, albo wypełnij mieszanką gleby. Łodyga kwiatka jest na ogół nadal przymocowana do martwej lub umierającej rozety i po prostu pociągając, aby usunąć rozetę.