Jesienna pielęgnacja paproci: jak uprawiać jesienne paprocie w ogrodzie

Znana również jako japońska paproć tarczowa lub japońska paproć, jesienna paproć (Dryopteris erythrosora) jest odporną rośliną, nadającą się do uprawy na północy, aż do strefy mrozoodporności USDA 5. Jesienne paprocie w ogrodzie zapewniają piękno przez cały sezon wegetacyjny, pojawiając się na wiosnę miedzianoczerwony, a latem dojrzewają do jasnej, błyszczącej, bladozielonej zieleni. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak uprawiać jesienne paprocie.

Jesienna paproci Informacje i wzrost

Podobnie jak wszystkie paprocie, jesienna paproć nie wytwarza nasion i nie są wymagane żadne kwiaty. Tak więc paprocie są roślinami ściśle ulistnionymi. Ta starożytna roślina leśna kwitnie w półcieniu lub w pełnym cieniu i wilgotnej, bogatej, dobrze przepuszczalnej, lekko kwaśnej glebie. Jednak jesienna paproć może tolerować krótkie okresy popołudniowego światła słonecznego, ale nie będzie dobrze działać w intensywnym upale lub długotrwałym świetle słonecznym.

Czy jesienna paproć jest inwazyjna? Chociaż jesienna paproć jest rośliną nierodzimą, nie jest znana z tego, że jest inwazyjna, a uprawa jesiennych paproci w ogrodach nie może być łatwiejsza.

Dodanie kilku centymetrów kompostu, mchu torfowego lub pleśni liści do gleby w czasie sadzenia poprawi warunki wzrostu i zapewni zdrowy początek paproci.

Po ustaleniu, jesienna pielęgnacja paproci jest minimalna. Zasadniczo wystarczy zapewnić wodę w razie potrzeby, aby gleba nigdy nie wyschła jak kość, ale uważaj, aby nie przelać się.

Chociaż nawóz nie jest absolutną koniecznością i zbyt dużo uszkodzi roślinę, jesienna paproć zyskuje dzięki lekkiemu zastosowaniu nawozu o spowolnionym działaniu tuż po pojawieniu się wiosny. Należy pamiętać, że jesienna paproć to naturalnie wolno rosnąca roślina.

Jesień to dobry czas na nałożenie jednego lub dwóch centymetrów kompostu lub ściółki, która ochroni korzenie przed możliwymi uszkodzeniami spowodowanymi przez zamrażanie i rozmrażanie. Wiosną nakładać świeżą warstwę.

Jesienna paproć jest odporna na choroby, chociaż roślina może gnić w wilgotnej, słabo przepuszczalnej glebie. Szkodniki rzadko stanowią problem, z wyjątkiem możliwych uszkodzeń spowodowanych przez ślimaki.