Dbanie o Chinquapins: Wskazówki dotyczące uprawy złotej Chinquapin

Złoty chinquapin (Chrysolepis chrysophylla), powszechnie nazywany również złotym chinkapinem lub gigantycznym chinquapinem, jest krewnym kasztanów rosnących w Kalifornii i północno-zachodnim Pacyfiku Stanów Zjednoczonych. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej informacji na temat chinquapin, takich jak pielęgnacja chinquapin i jak uprawiać złote chinquapin.

Informacje Golden Chinquapin

Drzewa złotej chinquapin mają bardzo szeroki zakres wysokości. Niektóre mają zaledwie 10 stóp (3 m) wysokości i są naprawdę uważane za krzewy. Inne jednak mogą urosnąć nawet do 150 stóp. (45 m.). Ta ogromna zmienność ma związek z wysokością i ekspozycją, z okazami bardziej krzewiastymi zwykle znajdowanymi na dużych wysokościach w trudnych, smaganych wiatrem warunkach.

Kora jest brązowa i bardzo głęboko bruzdowana, z wypukłościami o grubości od 1 do 2 cali (2,5-5 cm). Liście są długie i mają kształt włóczni z charakterystycznymi żółtymi łuskami na spodzie, dzięki czemu drzewo zyskało swoją nazwę. Wierzchołki liści są zielone.

Drzewo wytwarza orzechy, które są zamknięte w jasnożółtych, kolczastych skupiskach. Każda klaster zawiera od 1 do 3 jadalnych orzechów. Drzewa występują natywnie w przybrzeżnej Kalifornii i Oregonie. W stanie Waszyngton istnieją dwa odrębne drzewostany, które zawierają złote chinquapins.

W trosce o Chinquapins

Drzewa złotej chinquapin zwykle najlepiej rosną na suchej, ubogiej glebie. W naturze opisywano, że przeżywają w temperaturach od 19 F. (-7 ° C) do 98 F. (37 ° C).

Uprawa olbrzymich chinquapins to bardzo powolny proces. Rok po posadzeniu sadzonki mogą mieć tylko od 1,5 do 4 cali (4-10 cm) wysokości. Po 4–12 latach sadzonki osiągają zwykle od 6 do 18 cali (15–46 cm) wysokości.

Nasiona nie wymagają stratyfikacji i można je sadzić natychmiast po zbiorach. Jeśli chcesz zbierać nasiona złotej chinquapin, najpierw sprawdź ich legalność. Twoje lokalne biuro rozszerzenia powinno być w stanie Ci w tym pomóc.