Rosnące peruwiańskie żonkile: jak uprawiać peruwiańskie żonkile

Żonkil peruwiański to urocza wieloletnia cebula, która produkuje białe płatki z jasnozielonymi do żółtych znaczeniami wewnętrznymi. Kwiaty rosną na łodygach o wysokości do 2 stóp (0,6 metra).

Co to jest żonkil peruwiański?

Hymenocallis narcissiflora pochodzi z Andów w Peru. Nie jest to prawdziwy żonkil, ale należy do rodziny żonkili i amarylisów, Amaryllidaceae, a jego kwiaty przypominają „pająkowatą” wersję tych kwiatów. Wydłużone, czasem zakrzywione płatki doprowadziły do ​​powstania alternatywnych nazw zwyczajowych rośliny: „pająk lilia” i „koszyczek”.

Kwiaty mają przyjemny zapach i pojawiają się wczesnym latem, a każda roślina wytwarza od dwóch do pięciu kwiatostanów. Długie, ciemnozielone liście trwają do jesieni, a następnie zamierają. Istnieją również wersje hybrydowe, takie jak Hymenocallis x festalis, który ma jeszcze bardziej okazałe kwiaty z płatkami przypominającymi wstążki.

Jak uprawiać peruwiański żonkil

Aby wyhodować zdrowe peruwiańskie żonkile, wybierz dobre miejsce do sadzenia cebul. Dobrze radzą sobie w półcieniu lub pełnym słońcu, ale nie w pełnym cieniu i cenią wilgotną, ale dobrze przepuszczalną glebę. Ponieważ kwitną wczesnym latem, hodowanie żonkili peruwiańskich w łóżkach obok cebul, które kwitną wcześniej wiosną, to świetny pomysł. Można je również uprawiać w pojemnikach. Każda roślina ma rozpiętość od 6 do 12 cali (15 do 30 cm).

W strefach od 8 do 11, gdzie cebulki są odporne, sadzić cebulki jesienią. Umieść każdą żarówkę w ziemi tak, aby czubek znajdował się jeden cal (2,5 cm) poniżej powierzchni gleby. W strefach ogrodniczych 7 i chłodniejszych cebulki należy wykopać jesienią i przechowywać w suchym miejscu do sadzenia wiosennego. Żarówki są trujące, więc upewnij się, że dzieci i zwierzęta nie mają do nich dostępu.

Dbanie o peruwiańskie żonkile jest proste. Podlewaj łóżko co tydzień, jeśli deszcz nie utrzymuje wilgoci w glebie. Jest to szczególnie ważne w okresie kwitnienia.

W ogrodzie cebulki łatwo się rozmnażają, tworząc odrosty, które można oddzielić wczesną wiosną. Nawóz zachęci ich do rozprzestrzeniania. Odrosty należy oddzielać i sadzić w nowym miejscu co najmniej co 5 lat, ponieważ żonkile peruwiańskie nie będą dobrze kwitnąć, jeśli staną się przepełnione.

Cebulki żonkila peruwiańskiego można zmusić do wewnątrz, aby zapewnić kwiaty w zimie. Aby to zrobić, po dwóch miesiącach przechowywania cebulki należy doniczkować, podawać im wodę i światło, a wkrótce powinny ponownie zakwitnąć.