Kontrola zarazy ziemniaków: jak leczyć wczesną i późną zarazę ziemniaka

Choroby związane z zarazą ziemniaka są zmorą ogrodników na całym świecie. Te choroby grzybowe sieją spustoszenie w ogrodach warzywnych przez cały sezon wegetacyjny, powodując znaczne uszkodzenia nadziemne roślin ziemniaka i czyniąc bulwy bezużytecznymi. Najczęstsze zarazki ziemniaczane są nazwane na podstawie tej części sezonu, w której występują powszechnie - zaraza wczesna i zaraza późna. Kontrola zarazy ziemniaków jest trudna, ale uzbrojony w pewną wiedzę możesz przerwać cykl chorobowy.

Jak rozpoznać zarazę ziemniaka

Oba rodzaje zarazy są powszechne w amerykańskich ogrodach i stanowią pewne zagrożenie dla innych blisko spokrewnionych roślin, takich jak pomidory i bakłażany. Objawy zarazy ziemniaka są wyraźne, gdy bierze się pod uwagę czas ich pojawienia się, co ułatwia zdiagnozowanie zarazy.

Wczesna zaraza ziemniaka

Zaraza wczesna ziemniaka jest spowodowana przez grzyby Alternaria solani i najpierw atakuje starsze liście. Zarodniki grzybów zimują w resztkach roślinnych i bulwach, które pozostały po zbiorach, ale czekają na aktywację, aż wilgotność będzie wysoka, a temperatura w ciągu dnia osiągnie najpierw 75 F. (24 ° C). Alternaria solani w tych warunkach szybko przenika do tkanek liści, powodując widoczną infekcję w ciągu dwóch lub trzech dni.

Zmiany zaczynają się jako małe, ciemne, suche plamki, które szybko rozprzestrzeniają się na ciemne okrągłe lub owalne obszary. Wczesne zmiany chorobowe mogą mieć wygląd przypominający bycze oko, z naprzemiennymi pierścieniami podniesionych i obniżonych tkanek. Czasami te zgrupowania pierścieni są otoczone zielono-żółtym pierścieniem. W miarę rozprzestrzeniania się tych zmian liście mogą obumrzeć, ale pozostają przyczepione do rośliny. Bulwy pokryte są plamami podobnymi do liści, ale miąższ pod plamami jest zwykle brązowy, suchy, skórzasty lub korkowy po rozcięciu ziemniaków.

Zaraza ziemniaka

Zaraza ziemniaka to jedna z najpoważniejszych chorób ziemniaków wywoływana przez grzyby Phytophthora infestansoraz choroba, która w pojedynkę spowodowała irlandzki głód ziemniaczany w latach czterdziestych XIX wieku. Zarodniki zarazy późnej kiełkują przy wilgotności powyżej 90 procent i temperaturach od 50 do 78 F. (10-26 C), ale rosną gwałtownie na chłodniejszym końcu zakresu. Choroba ta jest często widoczna wczesną jesienią, pod koniec sezonu wegetacyjnego.

Zmiany zaczynają się od małych, ale wkrótce rozszerzają się w duże brązowe do fioletowo-czarnych obszary martwej lub obumierającej tkanki liści. Kiedy wilgotność jest wysoka, na spodniej stronie liści oraz wzdłuż łodyg i ogonków liściowych pojawia się charakterystyczna biała zarodnikowa bawełna. Rośliny zarażone zarazą mogą wydzielać nieprzyjemny zapach, który pachnie rozkładem. Bulwy często ulegają infekcji, wypełniając się gniciem i umożliwiając dostęp do wtórnych patogenów. Jedynym widocznym objawem choroby wewnętrznej na bulwie może być brązowa lub fioletowa skóra.

Kontrola zarazy w ziemniakach

Kiedy zaraza jest obecna w twoim ogrodzie, całkowite zabicie może być trudne lub niemożliwe. Jeśli jednak zwiększysz cyrkulację wokół roślin i ostrożnie podlewasz tylko wtedy, gdy jest to potrzebne i tylko u podstawy roślin, możesz znacznie spowolnić infekcję. Ostrożnie zbieraj wszystkie chore liście i dostarczaj dodatkowy azot i niski poziom fosforu, aby pomóc roślinom ziemniaka w regeneracji.

Fungicydy mogą być stosowane, jeśli choroba jest ciężka, ale azoksystrobina, chlorotalonil, mankozeb i piraklostrobina mogą wymagać wielu aplikacji, aby całkowicie zniszczyć grzyba. Większość tych chemikaliów należy odstawić na dwa tygodnie przed zbiorem, ale piraklostrobinę można bezpiecznie stosować do trzech dni przed rozpoczęciem zbiorów.

Zapobiegaj przyszłym wybuchom zarazy, stosując dwu- lub czteroletni płodozmian, usuwając samosiewne rośliny, które mogą przenosić choroby, i unikając podlewania z góry. Kiedy jesteś gotowy do wykopania bulw, bardzo uważaj, aby ich nie zranić. Rany mogą pozwolić na opanowanie infekcji pożniwnych, niszcząc przechowywane plony.