Informacje o wołku topoli: Wskazówki dotyczące zarządzania wołkami z topoli żółtej

Żółte topole, znane również jako tulipany, są popularnymi ozdobami w krajobrazach we wschodnich Stanach Zjednoczonych. Osiągając wysokość do 90 stóp i rozpiętość 50 stóp, nic dziwnego, że właściciele domów kochają te efektowne drzewa. Niestety ryjkowce z topoli żółtej kochają je równie mocno i mogą być prawdziwym utrapieniem dla miłośników topoli żółtej na całym świecie. Zapoznaj się z przydatnymi informacjami o szeliniaku z topoli żółtej.

Czym są topolowe wołki?

Topolowe ryjkowce to małe czarno-brązowe ryjkowce, które osiągają około 3/16 cala długości. Podobnie jak inne ryjówki mają długie pyski, ale ze względu na ich mały rozmiar możesz tego nie zauważyć lub głębokie rowki w osłonach skrzydeł. Wiele osób po prostu identyfikuje je jako „latające pchły” ze względu na ich rozmiar i kształt. Uszkodzenia wołka topoli żółtej są charakterystyczne i często pojawiają się jako dziury w liściach lub pąkach o takiej samej wielkości i kształcie, jak zakrzywione ziarno ryżu.

Niestety, na tym nie kończą się uszkodzenia wołka topoli żółtej. Ich potomstwo to kopacze liści, którzy zagłębiają się w tkankę liści i tworzą miny plamiste między warstwami. Na zewnętrznej stronie liścia pojawia się jako duża brązowa plama, która zaczyna się na brzegu liścia. Gdy te małe szkodniki żerują, rosną, a następnie przepoczwarzają się w kopalni. Dorośli pojawiają się w czerwcu lub lipcu, aby ponownie rozpocząć cykl.

Zarządzanie wołkami z topoli żółtej

Jeśli twój tulipanowiec nie jest bardzo młody lub twój problem z ryjkowcem jest poważny, nie ma powodu, aby próbować zwalczać żółtą topolę. Uszkodzenia, jakie wyrządzają dojrzałym drzewom, mają charakter wyłącznie ozdobny, a ich skuteczne zabijanie wymaga dużej cierpliwości i precyzji. Ponieważ te ryjkowce spędzają większość swojego życia w tkance liścia, nie można po prostu spryskać ich powierzchni w nadziei, że trucizna przedostanie się przez nią.

Skuteczne zwalczanie szeliniaka topoli żółtej sprowadza się do czasu. Jeśli poczekasz, aż około 10 procent gałęzi twojego drzewa wykaże uszkodzenia, możesz zabić większość dorosłych żywiących się na twoim drzewie acefatem, karbarylem lub chloropiryfosem. Jednak ostrożnie zatruwaj swoje wołki, ponieważ zabijesz także naturalnych wrogów, którzy wielu z nich zniszczyliby bez Twojej interwencji.