Co to jest drzewo cukrowe: Dowiedz się o drzewach cukrowych

Jeśli nie jesteś mieszkańcem południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych, być może nigdy nie słyszałeś o drzewach cukrowych. Nazywane również cukrową lub południową jagodą, co to jest drzewo cukrowe? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się i poznać kilka interesujących faktów na temat cukru hackberry.

Co to jest drzewo cukrowe?

Pochodzi z południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych, drzewa cukrowe (Celtis laevigata) rośnie wzdłuż strumieni i równin zalewowych. Chociaż zwykle występuje na glebach wilgotnych i mokrych, drzewo dobrze przystosowuje się do suchych warunków.

To średnie lub duże drzewo liściaste osiąga około 60-80 stóp wysokości z wyprostowanymi rozgałęzieniami i zaokrągloną rozłożystą koroną. Ze stosunkowo krótkim okresem życia, poniżej 150 lat, malina cukrowa jest pokryta jasnoszarą korą, która jest gładka lub lekko korkowa. W rzeczywistości nazwa gatunku (laevigata) oznacza gładki. Młode gałęzie pokryte są drobnymi włoskami, które z czasem stają się gładkie. Liście mają 2-4 cale długości i 1-2 cale szerokości i są lekko ząbkowane. Te lancetowate liście są bladozielone na obu powierzchniach z widocznymi żyłkami.

Wiosną, od kwietnia do maja, drzewa cukrowe kwitną z nieznacznymi zielonkawymi zakwitami. Samice występują samotnie, a kwiaty męskie są zebrane w gronach. Żeńskie kwiaty stają się owocem jeżyny cukrowej, w postaci pestkowców przypominających jagody. Każdy pestkowiec zawiera jedno okrągłe brązowe ziarno otoczone słodkim miąższem. Te ciemnofioletowe pestkowce są ulubieńcem wielu gatunków dzikiej przyrody.

Sugar Hackberry Facts

Cukrowa jagoda to południowa wersja pospolitej lub północnej jagody (C. occidentalis), ale różni się od swojego północnego kuzyna na kilka sposobów. Po pierwsze, kora jest mniej korkowata, podczas gdy jej północny odpowiednik wykazuje charakterystyczną korę brodawkowatą. Liście są węższe, mają lepszą odporność na miotłę wiedźm i są mniej odporne na zimę. Ponadto owoce jagód cukrowych są bardziej soczyste i słodsze.

A propos owoców: czy cukrowa jest jadalna? Sugarberry była powszechnie używana przez wiele plemion indiańskich. Comanche ubił owoce na miazgę, a następnie zmieszał z tłuszczem zwierzęcym, zwinął w kulki i upiekł w ogniu. Powstałe kulki miały długi okres przydatności do spożycia i stały się pożywnymi zapasami żywności.

Rdzenni mieszkańcy mieli również inne zastosowania dla owoców cukrowych. Houma używał wywaru z kory i zmielonych muszli do leczenia chorób wenerycznych, a koncentrat z jego kory był używany do leczenia bólu gardła. Navajo używał liści i gałęzi, gotowanych, aby uzyskać ciemnobrązowy lub czerwony barwnik do wełny.

Niektórzy ludzie nadal zbierają i używają owoców. Dojrzałe owoce można zbierać od późnego lata do zimy. Następnie można go suszyć na powietrzu lub moczyć owoce przez noc i zetrzeć zewnętrzną część na ekranie.

Cukrownicę można rozmnażać przez nasiona lub sadzonki. Nasiona muszą być rozwarstwione przed użyciem. Przechowuj mokre nasiona w zamkniętym pojemniku w lodówce w temperaturze 41 stopni F. (5 ° C) przez 60-90 dni. Nasiona rozwarstwione można następnie wysiać wiosną lub nasiona niestratkowane jesienią.