Informacje o psiej róży: Dowiedz się o roślinach dzikiej róży

Istnieją dzikie róże (róże gatunkowe), które niosą ze sobą ciekawą historię. Słyszałem, jak mówiono, że byłoby wspaniale, gdyby drzewa mogły mówić i opowiadać nam o czasach, które widziały. To samo dotyczy róż gatunkowych, ponieważ opowiadanie ich historii jest naprawdę fascynujące. Róża psa (Rosa canina) jest jednym z takich naturalizowanych dzikich krzewów róży.

Co to jest dzika róża?

Róża ta jest klasyfikowana przez niektórych jako pnącze, podczas gdy inni klasyfikują ją jako różę krzewiastą, znaną również jako róża wrzośca lub wrzosiec psi. Podobnie jak większość dzikich krzewów różanych, ma zwyczaj wzrostu uważany za agresywny, a przez to na niektórych obszarach inwazyjny, pokonujący pożądane rośliny w ogrodzie.

Róża psia ma bogatą historię, którą można się podzielić, ponieważ jej zastosowania medyczne sięgają czasów Hipokratesa. Korzenie, liście, kwiaty i biodra były używane w różnych receptach. Nazwa ta została przypisana wierze wiele lat temu, że korzeń może być użyty do leczenia ukąszenia szalonego (wściekłego) psa.

Lecznicze zastosowanie róży w tradycyjnych lekach ludowych jest dobrze znane i udokumentowane. Podczas II wojny światowej Wielka Brytania nie mogła importować owoców cytrusowych, więc rząd zachęcał do zbierania owoców dzikiej róży jako źródła witaminy C, używanej w ten sposób do leczenia niedoboru witaminy C. Dzika róża jest obecnie stosowana w medycynie jako środek moczopędny i przeczyszczający. Stosuje się je w leczeniu chorób nerek i dolnych dróg moczowych, a także zapalenia stawów, dny moczanowej i przeziębienia oraz towarzyszącej im gorączki.

Doskonałe źródło witaminy C, owoce dzikiej róży można przerobić na dżemy, syropy i herbatę. Płatki i biodra można stosować w leczeniu różnych dolegliwości trawiennych. Nasiona są używane do skutecznego usuwania robaków jelitowych. Destylacja z dzikiej róży może być stosowana jako balsam ściągający dla wrażliwej skóry.

Informacje Dog Rose

Więc gdzie rosną róże dla psów? Rośliny dzikiej róży rosną na wschodnim wybrzeżu Ameryki Północnej, od Quebecu w Kanadzie po Karolinę Północną w USA i na zachód do Kansas w USA, a także od Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie po Kalifornię i na wschód po Utah w USA. Ponownie, róża psa jest uważana za niezwykle inwazyjną i bardzo trudną do kontrolowania, gdy już się utrwali. Kwiaty i liście są bardzo atrakcyjne, jak również owoce róży od głębokiej czerwieni do pomarańczy.

Rośliny dzikiej róży wydają się być ulubionym gatunkiem os tworzących żółć, ponieważ zwykle na tym krzewie różanym można znaleźć kilka galasów. Galasy nie są szkodliwe i są jedynie komorą porodową lub rodzajem dla małych os. Ten krzew róży jest podatny na choroby grzybowe, takie jak mączniak prawdziwy i rzekomy. Ptaki i dzika przyroda zjadają owoce róży i pomagają w rozsiewaniu nasion. Nasiona, jeśli czas jest właściwy, niekoniecznie wymagają typowego okresu stratyfikacji, aby przerwać stan uśpienia i będą szybko rosnąć. W innych przypadkach kiełkowanie może zająć do dwóch lat.

Róża psa osiąga wysokość od 4 stóp do 16 ½ stopy (1,2 do 5 m), w zależności od wieku i warunków wzrostu krzewu róży, takich jak rosnące wsparcie do wspinania się. Kwiaty przypominają klasyczne kwiaty dzikiej róży z pięcioma płatkami, które są delikatnie pachnące i mają zakres kolorów od jasnoróżowego do białego. Kwitnie raz w roku, zazwyczaj od wiosny do lata.

Naprawdę niesamowity krzew róży, róża psa to taka, którą można łatwo przeoczyć i uznać w niektórych sytuacjach za inwazyjną roślinę problemową. To powiedziawszy, powinieneś cieszyć się wszystkimi różami ze względu na elementy piękna i historii, które ci przynoszą.