Co to jest Oca - Dowiedz się, jak uprawiać nowozelandzkie ignamy

Nieznana większości mieszkańców Stanów Zjednoczonych, południowoamerykańska bulwa Oca (Oxalis tuberosa) zajmuje drugie miejsce po ziemniaku jako uprawa okopowa numer jeden w Boliwii i Peru. Słyszę cię teraz: „What’s oca?” Ten pożywny, wszechstronny korzeń był szeroko badany i uprawiany również w Nowej Zelandii, jednym z niewielu miejsc, w których rośliny oca rosną komercyjnie, stąd jego inna nazwa, ignam nowozelandzki. Chcesz dowiedzieć się więcej? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak uprawiać ignamy nowozelandzkie i dodatkowe informacje na temat ignamu nowozelandzkiego.

Co to jest Oca?

Oca zaczyna pojawiać się na rynkach Ameryki Łacińskiej w Stanach Zjednoczonych. Na wielu obszarach jest stosowana jako uprawa przedłużająca sezon.

Uprawa roślin oca wymaga długiego sezonu wegetacyjnego. W przeciwieństwie do swojej innej potocznej nazwy ignamu nowozelandzkiego, oca nie jest spokrewniona ani z ziemniakami, ani ze słodkimi ziemniakami. Zamiast tego jest spokrewniony z europejskim szczawem leśnym, który jest używany jako liściasta zieleń.

Dodatkowe informacje o jamie nowozelandzkiej

Ponad 40 lat temu rolnicy z Nowej Zelandii byli zaintrygowani oca. Rozpoznali, że roślina była uprawiana na obszarach Ameryki Południowej o podobnym klimacie i długości dnia obserwowanych w Nowej Zelandii. Rozpoznali również jego odporność i składniki odżywcze. Oca jest nie tylko węglowodanem, ale zawiera fosfor, żelazo i niezbędne aminokwasy.

Przez setki lat uprawy w Ameryce Południowej powstało wiele różnych odmian oca, a rolnicy w Nowej Zelandii również parali się bulwami, nawet domowi ogrodnicy. Z tego powodu trudno opisać smak oca. Niektóre odmiany są tak słodkie, że są sprzedawane jako owoce i smażone lub kandyzowane jak słodkie ziemniaki.

Inne gatunki oca mają gorycz ze względu na skład roślinny kwasu szczawiowego. Kwas szczawiowy w ilości może szkodzić drogom moczowym, ale w przypadku oca, aby wywołać jakiekolwiek objawy chorobowe, należałoby jeść wyłącznie bulwę. To powiedziawszy, jeśli dana osoba ma dnę moczanową lub kamienie nerkowe lub kiedykolwiek miała reakcję na rabarbar, szczaw, zieleninę buraczaną lub szpinak (wszystkie zawierają kwas szczawiowy), powinna unikać spożywania oca.

Oca to wszechstronna bulwa, którą można gotować, piec lub gotować na parze. Niektóre odmiany są pyszne na surowo, podczas gdy inne są suszone na słońcu i jedzone jak suszone figi lub duszone jak owoce. Można je nawet włożyć do kuchenki mikrofalowej na szybką przekąskę. Liście koniczyny oca i jej żółte kwiaty w kształcie trąbki są również jadalne i pyszne wrzucane do sałatek.

Jak uprawiać ignamy nowozelandzkie

Oca jest mrozoodporna w strefach USDA od 9b do 11. Jest bardzo wrażliwa na światło i nie tworzy bulw, dopóki nie dostaje co najmniej 12 godzin światła dziennie. Oznacza to, że powstają dopiero późną jesienią, więc należy je dobrze okryć do wczesnej zimy lub hodować w tunelu foliowym ze źródłem ciepła. Jednak w otwartym terenie rośliny tworzą więcej bulw niż przy uprawie tunelowej.

Oca, podobnie jak ziemniaki, rozmnaża się z bulw. Preferują gleby piaszczyste, półcieniste i chłodną, ​​wilgotną pogodę. Całe bulwy sadzić w doniczkach późną zimą, a gdy zaczynają winorośl, przesadzać je do doniczek lub bezpośrednio do ogrodu po ustąpieniu wszelkich możliwych mrozów.

Pielęgnacja roślin Oca

Oca nie toleruje gorącego słońca ani ostrej suszy, dlatego rośliny należy stale podlewać. Obficie karm rośliny wczesną jesienią. Rośliny nie mają znanych szkodników w Ameryce Północnej.

Podczas zbiorów roślina będzie miała wiele różnych rozmiarów bulw. Zachowaj najmniejsze bulwy jako materiał siewny w chłodnym, ciemnym miejscu do czasu sadzenia. W przypadku tych, które mają być spożywane, przechowuj je również w chłodnym, suchym miejscu z dala od światła słonecznego. Nie ma potrzeby przechowywania oca w piwnicy na korzenie lub w lodówce i można je przechowywać przez wiele miesięcy, jak powyżej.

Uwaga: Osoby żyjące w regionach podobnych do klimatu południowoamerykańskiego lub nowozelandzkiego powinny uprawiać rośliny z ostrożnością, ponieważ mogą się zachwiać. Po zasadzeniu i zebraniu każda pozostała mała bulwa wykiełkuje i utworzy nową roślinę. Zaleca się „osłonięcie” obszaru uprawy, aby ograniczyć jego rozprzestrzenianie się. Można to zrobić sadząc w wiadrach, oponach samochodowych wypełnionych ziemią (podobnie jak ziemniaki) lub po prostu zachować czujność podczas uprawy rośliny na otwartej przestrzeni.