Co to jest drzewo Yellowhorn: Informacje na temat drzew orzechowych Yellowhorn

Jeśli interesujesz się permakulturą lub praktykujesz ją, być może znasz orzechy żółtogłowe. Dość rzadko spotyka się ludzi uprawiających drzewa żółtorogie w Stanach Zjednoczonych, a jeśli tak, to najprawdopodobniej są one uprawiane jako zebrane rośliny okazowe, ale orzechy żółtogłowe to o wiele więcej. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, czym jest drzewo Yellowhorn i inne informacje o drzewie Yellowhorn.

Co to jest drzewo Yellowhorn?

Drzewa Yellowhorn (Xanthoceras sorbifolium) to krzewy liściaste lub małe drzewa (6-24 stóp wysokości), które występują w północnych i północno-wschodnich Chinach i Korei. Liście wyglądają trochę jak sumak i są błyszczące, ciemnozielone na górnej stronie i jaśniejsze na spodzie. Żółtorogie kwitną w maju lub czerwcu, po czym wypuszczają się rozpryskami białych kwiatów z zielonkawo-żółtymi prążkami z rumieńcem u podstawy.

Powstały owoc jest okrągły do ​​gruszki. Te owocowe kapsułki są zielone, stopniowo dojrzewające do czarnego i podzielone na cztery komory wewnątrz. Owoc może być wielkości piłki tenisowej i zawiera do 12 błyszczących, czarnych nasion. Kiedy owoc dojrzewa, dzieli się na trzy części, odsłaniając gąbczasty biały miąższ i okrągłe, fioletowe nasiona. Aby drzewo mogło produkować orzechy żółtogłowe, potrzeba więcej niż jednego drzewa żółtogłowego w pobliżu, aby uzyskać zapylenie.

Dlaczego więc drzewa żółtogłowe są czymś więcej niż tylko rzadkimi okazami? Liście, kwiaty i nasiona są jadalne. Najwyraźniej nasiona mają smak podobny do orzechów makadamia z nieco bardziej woskową teksturą.

Informacje o drzewie Yellowthorn

Drzewa Yellowhorn są uprawiane w Rosji od 1820 roku. Zostały nazwane w 1833 roku przez niemieckiego botanika o nazwisku Bunge. Jego łacińska nazwa jest nieco dyskusyjna - niektóre źródła podają, że pochodzi od „sorbus”, co oznacza „jarzębina” i „folium” lub liść. Inny twierdzi, że nazwa rodzaju pochodzi od greckiego „xanthos”, co oznacza żółty i „keras”, co oznacza róg, z powodu żółtawych, przypominających rogi gruczołów wystających między płatkami.

W obu przypadkach rodzaj Xanthoceras wywodzi się tylko z jednego gatunku, chociaż drzewa żółtogłowe można znaleźć pod wieloma innymi nazwami. Drzewa żółtogłowe są również nazywane żółtymi rogami, błyszczącymi żółtymi rogami, hiacyntowymi krzewami, krzewami popcornu i północnymi makadamia ze względu na jadalne nasiona.

Drzewa Yellowthorn zostały sprowadzone do Francji przez Chiny w 1866 roku, gdzie stały się częścią kolekcji Jardin des Plantes w Paryżu. Wkrótce potem do Ameryki Północnej sprowadzono drzewa żółtogłowe. Obecnie nie bez powodu uprawia się żółtaczkę jako biopaliwo. Jedno ze źródeł podało, że owoce drzewa żółtogłowego składają się w 40% z oleju, a same nasiona w 72%!

Uprawa drzew Yellowthorn

Yellowthorns można uprawiać w strefach USDA 4-7. Są rozmnażane przez nasiona lub sadzonki korzeni, również z różnymi informacjami. Niektórzy mówią, że nasiona wykiełkują bez specjalnego traktowania, a inne źródła podają, że nasiona wymagają co najmniej 3 miesięcy zimnej stratyfikacji. Drzewo można rozmnażać również poprzez podział odrostów, gdy roślina jest w stanie spoczynku.

Wygląda jednak na to, że moczenie nasion przyspiesza ten proces. Namoczyć nasiona przez 24 godziny, a następnie naciąć osłonkę nasienną lub użyć szmergielki i lekko ogolić sierść, aż pojawi się sugestia bieli, zarodka. Uważaj, aby nie golić się zbyt głęboko i nie uszkodzić zarodka. Ponownie namaczaj przez kolejne 12 godzin, a następnie siej w wilgotnej, dobrze przepuszczalnej glebie. Kiełkowanie powinno nastąpić w ciągu 4-7 dni.

Jakkolwiek rozmnażasz żółtaczkę, ustalenie się zajmuje trochę czasu. Należy pamiętać, że chociaż istnieje niewiele informacji, drzewo prawdopodobnie ma duży korzeń palowy. Bez wątpienia z tego powodu nie radzi sobie dobrze w doniczkach i należy go jak najszybciej przesadzić na swoje stałe miejsce.

Drzewa żółtogłowe należy sadzić w pełnym słońcu do lekkiego cienia w glebie o średniej wilgotności (chociaż raz zadomowione będą tolerować suchą glebę) o pH 5,5-8,5. Względnie nieobliczalny okaz żółtogłowy to dość odporna roślina, choć należy ją chronić przed zimnymi wiatrami. W przeciwnym razie, raz ustanowione, żółtogi są drzewami dość bezobsługowymi, z wyjątkiem sporadycznego usuwania odrostów.