Zakład chmielu na podwórku: jak sadzić chmiel i historia roślin chmielu

Jeśli jesteś zainteresowany sadzeniem przydomowej rośliny chmielu (Humulus lupulus) lub dwa, czy to do domowego parzenia, aby zrobić kojące poduszki, czy po prostu dlatego, że są atrakcyjnymi winoroślami, jest kilka rzeczy, które powinieneś wiedzieć o tym, jak sadzić chmiel.

Historia roślin chmielu

Odkąd ludzkość warzyła piwo, ktoś próbował go ulepszyć, ale dopiero w 822 r. Francuski mnich postanowił spróbować dziko rosnących roślin chmielu. Historia mówi nam, że dopiero około 1150 roku Niemcy zaczęli regularnie warzać chmiel. Jednak rośliny kwitnące nie były wprowadzane do ogrodu uprawnego przez kolejne kilkaset lat. W rzeczywistości historia uprawy chmielu odnotowuje dość kontrowersje w XV i XVI-wiecznej Anglii. Dodatek tych gorzkich bylin do ale, tradycyjnie przyprawianych przyprawami i owocami, wywołał takie poruszenie, że ostatecznie i legalnie produkt został zdefiniowany jako piwo.

Mimo to kontrowersje szalały. Król Henryk VI musiał nakazać swoim szeryfom ochronę plantatorów chmielu i piwowarów, choć nie zmieniło to opinii ludzi. Ale czy piwo? Piwo czy ale? Henryk VIII lubił jedno i drugie, a historia zakładów chmielu powinna uznać go za najbardziej zasłużonego dla sprawy, chociaż nie miał nic wspólnego z warzeniem piwa per se. Rozłam Henryka VIII z Kościołem katolickim również wpłynął na biznes, a Kościół zdominował rynek składników do piwa!

Uprawa chmielu dla zysku stała się rozwijającym się przemysłem chałupniczym. Ponieważ kwitnące rośliny chmielu były używane jako środek konserwujący, a nie jako przyprawa, rozpoczęto poszukiwania roślin z bardziej miękkimi żywicami, aby złagodzić gorzki smak. Oczywiście nie wszyscy uprawiali przydomowe rośliny chmielu do celów piwowarskich. Na długo przed dodaniem ich do piwa, dziko rosnące rośliny chmielu były znane z łagodzenia niepokoju i stresu i były używane jako łagodny środek uspokajający.

Rosnące rośliny chmielowe

Winorośle chmielowych roślin kwitnących występują w postaci męskiej lub żeńskiej i tylko żeńska wytwarza szyszki używane jako chmiel. Płeć kwitnącej rośliny można łatwo rozpoznać po pięciu płatkach samca. Najlepiej je wyciągnąć. Są nieproduktywne i najlepiej, jeśli twoje żeńskie rośliny produkują tylko niezapłodnione nasiona. Propagacja nie będzie problemem. Przy odpowiedniej opiece Twoja ogrodowa sadzonka chmielu wyśle ​​kłącza, z których wyrosną nowe rośliny.

Istnieją trzy podstawowe czynniki decydujące o tym, jak sadzić chmiel dla maksymalnego wzrostu i produkcji: gleba, słońce i przestrzeń.

• Gleba - Gleba jest ważnym czynnikiem w uprawie roślin chmielu. Chmiel nie jest wybredny i wiadomo, że rośnie w piasku lub glinie, ale najlepiej, aby gleba była bogata, gliniasta i dobrze odsączona, aby uzyskać najlepsze plony. Chmiel również preferuje pH gleby w zakresie 6,0-6,5, więc może być konieczne dodanie wapna. Podczas sadzenia chmielu na podwórku dodaj 3 łyżki (44 ml) uniwersalnego nawozu wprowadzonego do gleby na głębokości 15-20 cm, aby zapewnić roślinom zdrowy start. Następnie ubieraj się na bok kompostem i dodawaj dodatkowy azot każdej wiosny.
• Słońce - Te byliny łatwo rosną w półcieniu, a jeśli sadzisz je jako atrakcyjną osłonę dla starego ogrodzenia lub obrzydliwości, poradzą sobie dobrze. Jednak chmiel potrzebuje dużo słońca, aby uzyskać obfite zbiory, a lokalizacja od strony południowej jest idealna. Chmielowe winorośle łatwo rosną na ogrodzeniach, kratach, tipi zbudowanych w tym celu lub nawet z boku domu, co przenosi nas do następnego czynnika.
• Przestrzeń - Twoje podwórkowe rośliny chmielu potrzebują dużo miejsca. Rośliny muszą osiągnąć wysokość od 15 do 20 stóp (4,5 do 6 m), zanim wyrosną pędy boczne, które wytwarzają szyszki i mogą osiągnąć wysokość od 30 do 40 stóp (9 do 12 m) w każdym sezonie wegetacyjnym. Otrzymasz kilka pędów z każdej części kłącza. Wybierz dwa lub trzy najbardziej energiczne pędy i uszczypnij pozostałe. Kiedy pędy urosną do 61 lub 91 cm, owiń je zgodnie z ruchem wskazówek zegara wokół podpory i cofnij; winorośl może urosnąć nawet do stopy dziennie!

W sierpniu i wrześniu rozpocząć zbiór, gdy szyszki wyschną i zrobią się papierowe, a liście będą bogato pachnące. Po zebraniu szyszki należy dalej suszyć w chłodnym, suchym miejscu. Ten proces może zająć tygodnie i nie zakończy się, dopóki szyszki nie staną się kruche. Jedna roślina wyprodukuje 1 do 2 funtów (454 do 907 gr.) Szyszek.

Późną jesienią, po zakończeniu zbiorów i oziębieniu pogody, przyciąć winorośl z powrotem do 2 stóp (61 cm) i zakopać ścięte pędy w ziemi. Następnej wiosny proces zaczyna się od nowa.