Persian Lime Care - Jak wyhodować perską lipę z Tahiti

Tahiti perska lipa (Citrus latifolia) jest trochę tajemnicą. Jasne, jest producentem limonkowo zielonych owoców cytrusowych, ale co jeszcze wiemy o tym przedstawicielu rodziny Rutaceae? Dowiedzmy się więcej o uprawie limonki Tahiti Persian.

Co to jest lipa Tahiti?

Geneza lipy Tahiti jest nieco mglista. Niedawne testy genetyczne wskazują, że wapno perskie z Tahiti pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej we wschodnich i północno-wschodnich Indiach, północnej Birmie i południowo-zachodnich Chinach oraz na wschód przez Archipelag Malajski. Tahiti perskie limonki, podobne do limonki, są niewątpliwie trihybrydą złożoną z cytronu (Citrus medica), pummelo (Citrus grandis) i próbkę mikro-cytrusów (Citrus micrantha), tworząc triploidę.

Lipa perska Tahiti została odkryta po raz pierwszy w Stanach Zjednoczonych rosnąca w ogrodzie kalifornijskim i uważa się, że została tu sprowadzona w latach 1850–1880. Wapno perskie z Tahiti rosło na Florydzie w 1883 r. I jest tam produkowane do 1887 r., Chociaż obecnie większość wapna plantatorzy sadzą meksykańskie limonki do użytku komercyjnego.

Obecnie lipa Tahiti, czyli lipa perska, jest uprawiana głównie w Meksyku na eksport komercyjny oraz w innych ciepłych krajach subtropikalnych, takich jak Kuba, Gwatemala, Honduras, Salwador, Egipt, Izrael i Brazylia.

Persian Lime Care

Uprawa wapna perskiego Tahiti wymaga nie tylko klimatu od pół do tropikalnego, ale także dobrze przepuszczalnej gleby, aby zapobiec gniciu korzeni, oraz zdrowego okazu szkółkarskiego. Perskie lipy nie wymagają zapylania do zawiązania owoców i są bardziej odporne na zimno niż wapno meksykańskie i wapno kluczowe. Jednak uszkodzenie liści lipy perskiej Tahiti nastąpi, gdy temperatura spadnie poniżej 28 stopni F, (-3 C) uszkodzenie pnia przy 26 stopni F (-3 C) i śmierć poniżej 24 stopni F (-4). DO.

Dodatkowa pielęgnacja wapna może obejmować nawożenie. Uprawa limonki perskiej Tahiti powinna być nawożona co dwa do trzech miesięcy nawozem ¼ funta, zwiększając go do 1 funta na drzewo. Po ustaleniu harmonogram nawożenia można dostosować do trzech do czterech aplikacji w roku, zgodnie z instrukcjami producenta dotyczącymi zwiększania rozmiaru drzewa. Mieszanka nawozowa zawierająca 6-10% każdego azotu, potażu, fosforu i 4-6% magnezu dla młodych rosnących wapien perskich z Tahiti i drzew hodowlanych, zwiększająca zawartość potażu do 9-15% i zmniejszająca kwas fosforowy do 2-4% . Nawozić od późnej wiosny do lata.

Sadzenie Tahiti perskich lip

Miejsce sadzenia lipy perskiej zależy od rodzaju gleby, żyzności i wiedzy ogrodniczej domowego ogrodnika. Ogólnie rzecz biorąc, rosnące lipy perskie Tahiti powinny być usytuowane w pełnym słońcu, 15-20 stóp od budynków lub innych drzew, a najlepiej sadzić w dobrze przepuszczalnej glebie.

Najpierw wybierz zdrowe drzewo z renomowanej szkółki, aby upewnić się, że jest wolne od chorób. Unikaj dużych roślin w małych pojemnikach, ponieważ mogą być związane z korzeniami, i zamiast tego wybierz mniejsze drzewo w pojemniku o pojemności 3 galonów.

Podlewaj przed sadzeniem i posadź lipę wczesną wiosną lub w dowolnym momencie, jeśli klimat jest stale ciepły. Unikaj wilgotnych obszarów lub takich, które zalewają lub zatrzymują wodę, ponieważ lipa perska Tahiti jest podatna na gnicie korzeni. Kopiąc ziemię zamiast pozostawiać zagłębienie, które zatrzymywałoby wodę.

Postępując zgodnie z powyższymi instrukcjami, powinieneś mieć piękne drzewo cytrusowe, które ostatecznie osiągnie szerokość około 20 stóp z gęstym, niskim baldachimem ciemnozielonych liści. Twoja lipa perska zakwitnie od lutego do kwietnia (w bardzo ciepłych miejscach, czasami przez cały rok) w skupieniach po 5 do 10 zakwitów, a kolejne owoce powinny pojawić się w okresie 90-120 dni. Powstały owoc o średnicy 2 ¼ do 2 cala będzie pozbawiony pestek, chyba że zostanie posadzony wokół innych drzew cytrusowych, w którym to przypadku może mieć kilka nasion.

Przycinanie perskiej lipy jest ograniczone i należy je wykorzystywać jedynie do usuwania chorób i utrzymania wysokości zbioru 6-8 stóp.